William Carlos Williams - Sokaktaki Yaralanmış Bir Köpeğe


– Sokaktaki Yaralanmış Bir Köpeğe –


Yerde acıyla uluyan
            hayvancağızdan değil,
                         kendi kendimden irkiliverdim—
patlayışı gibi
            tıpkı bir bombanın.
                         Bütün dünyayı
telef eden
            bir bomba.
Dillendirmekten başka
            birşey gelmiyor elimden.
Belki biraz olsun
            diniyor o zaman
                        içimdeki sızı.


Sanki baldıran otu içmişim gibi
            bir uyuşma hissi
                        bayıltıyor duyularımı. Aklıma
Rene Char’ın
            şiirleri geliyor;
                        neler görmüş olmalı,
neler çekmiş
            ki sonunda sırf sazlıklı derelerden,
                        ve köklerini suladığı
nergislerden, lalelerden
            söz eder olmuş,
                        o güzel kokulu çiçeklerden,
içinden suların
             süzülüp gittiği ipliksi kökleriyle
                        öylece asılı durarak
samanyolunu
            doldurup
                        taşıran.
Norma geliyor aklıma,
            kadife kulakları
                        anlamlı anlamlı bakan gözleriyle
çocukluğumdaki İngiliz seterimiz.
            Evimizin kilerinde
                        yavruladığı gece
olayın heyecanı içinde
            onu göğüslerini ısırarak
                        parçalamaya çalıştıklarını sanıp
nasıl da basmıştım tekmeyi
            içlerinden birine.

Bir de bir avcının
            açık avucunda
                        öylece yatan
ölü tavşan geliyor aklıma.
            Yanında dikilmiş bakarken
                        koca bir bıçak çıkarıp
hayvanın edep yerinden
            sokmuştu gülerek.
                        Bayılıyordum az kalsın.

Nereden de geliyor böyle şeyler aklıma?
            Can çekişen bir köpeğin iniltilerini
                        elimden geldiğince
örtmem gerek.
            Rene Char,
                        sen güzelliğin gücüyle
tüm yanlışları doğrultabileceğimize
            inanan bir şairsin.
                        Buna ben de inanıyorum.
Yaratıcılığımız ve cesaretimizle
            zavallı aptal hayvanları aşacağız.
                        Buna tüm insanlar inansın,
tıpkı senin bana
            inanmayı öğrettiğin gibi.

William Carlos Williams - 1954
çev. cem duran









– To A Dog Injured In The Street –

It is myself,
                    not the poor beast lying there
                                        yelping with pain
that brings me to myself with a start -
                    as at the explosion
                                        of a bomb, a bomb that has laid
all the world waste.
                    I can do nothing
                                        but sing about it
and so I am assuaged
                    from by pain.

A drowsy numbness drowns my sense
                    as if of hemlock
                                        I had drunk. I think
of the poetry
of Rene Char
                and all he must have seen
and suffered
                    that has brought him
                                        to speak only of
sedgy rivers,
                    of daffodils and tulips
                                        whose roots they water,
even to the free-flowing river
                    that laves the rootlets
                                        of those sweet-scented flowers
that people the
                    milky
                                        way.

I remember Norma
                    our English setter of my childhood
                                        her silky ears
and expressive eyes.
                    She had a litter
               of pups one night
in our pantry and I kicked
                    one of them
                                        thinking, in my alarm,
that they
                    were biting her breasts
                                        to destroy her.

I remember also
                    a dead rabbit
                                        lying harmlessly
on the outspread palm
                    of a hunter's hand.
                                        As I stood by
watching
                    he took a hunting knife
                                        and with a laugh
thrust it
                    up into the animal's private parts.
                                        I almost fainted.

Why should I think of that now?
                    The cries of a dying dog
                                        are to be blotted out
as best as I can.
                    Rene Char
                                        you are a poet who believes
in the power of beauty
                    to right all wrongs.
                                        I believe it also.
With invention and courage
                    we shall surpass
                                        the pitiful dumb beasts,
let all men believe it,
                    as you have taught me to believe it. 

 William Carlos Williams - 1954

Çeviri Notları

Bu şiiri yıllar önce çevirmiştim. İçinden geçtiğimiz şu dönemde anlamlı olacağını düşünerek gözden geçirip paylaşmak istedim. William Carlos Williams sadelikten ödün vermeyerek liriği yakalayabilmiş büyük bir şair.



Kasıkların elma ağaçları. Dizlerin güney rüzgarları.

Your thighs are appletrees. Your knees are a southern breeze.