– Sokaktaki Yaralanmış Bir Köpeğe –
Yerde acıyla uluyanhayvancağızdan değil,kendi kendimden irkiliverdim—patlayışı gibitıpkı bir bombanın.Bütün dünyayıtelef edenbir bomba.Dillendirmekten başkabirşey gelmiyor elimden.Belki biraz olsundiniyor o zamaniçimdeki sızı.
Sanki baldıran otu içmişim gibi
bir uyuşma hissi
bayıltıyor duyularımı. Aklıma
Rene Char’ın
şiirleri geliyor;
neler görmüş olmalı,
neler çekmiş
ki sonunda sırf sazlıklı derelerden,
ve köklerini suladığı
nergislerden, lalelerden
söz eder olmuş,
o güzel kokulu çiçeklerden,
içinden sularınsüzülüp gittiği ipliksi kökleriyle
öylece asılı duraraksamanyolunudolduruptaşıran.
Norma geliyor aklıma,
kadife kulakları
anlamlı anlamlı bakan gözleriyle
çocukluğumdaki İngiliz seterimiz.
Evimizin kilerinde
yavruladığı gece
olayın heyecanı içinde
onu göğüslerini ısırarak
parçalamaya çalıştıklarını sanıp
nasıl da basmıştım tekmeyi
içlerinden birine.
Bir de bir avcının
açık avucunda
öylece yatan
ölü tavşan geliyor aklıma.
Yanında dikilmiş bakarken
koca bir bıçak çıkarıp
hayvanın edep yerinden
sokmuştu gülerek.
Bayılıyordum az kalsın.
Nereden de geliyor böyle şeyler aklıma?
Can çekişen bir köpeğin iniltilerini
elimden geldiğince
örtmem gerek.
Rene Char,
sen güzelliğin gücüyletüm yanlışları doğrultabileceğimize
inanan bir şairsin.
Buna ben de inanıyorum.
Yaratıcılığımız ve cesaretimizle
zavallı aptal hayvanları aşacağız.
Buna tüm insanlar inansın,
tıpkı senin bana
inanmayı öğrettiğin gibi.
William Carlos Williams - 1954
çev. cem duran
– To A Dog Injured In The Street –
It is myself,not the poor beast lying thereyelping with painthat brings me to myself with a start -as at the explosionof a bomb, a bomb that has laidall the world waste.I can do nothingbut sing about itand so I am assuagedfrom by pain.A drowsy numbness drowns my senseas if of hemlockI had drunk. I thinkof the poetryof Rene Charand all he must have seenand sufferedthat has brought himto speak only ofsedgy rivers,of daffodils and tulipswhose roots they water,even to the free-flowing riverthat laves the rootletsof those sweet-scented flowersthat people themilkyway.I remember Normaour English setter of my childhoodher silky earsand expressive eyes.She had a litterof pups one nightin our pantry and I kickedone of themthinking, in my alarm,that theywere biting her breaststo destroy her.I remember alsoa dead rabbitlying harmlesslyon the outspread palmof a hunter's hand.As I stood bywatchinghe took a hunting knifeand with a laughthrust itup into the animal's private parts.I almost fainted.Why should I think of that now?The cries of a dying dogare to be blotted outas best as I can.Rene Charyou are a poet who believesin the power of beautyto right all wrongs.I believe it also.With invention and couragewe shall surpassthe pitiful dumb beasts,let all men believe it,as you have taught me to believe it.
William Carlos Williams - 1954
Çeviri Notları
Bu şiiri yıllar önce çevirmiştim. İçinden geçtiğimiz şu dönemde anlamlı olacağını düşünerek gözden geçirip paylaşmak istedim. William Carlos Williams sadelikten ödün vermeyerek liriği yakalayabilmiş büyük bir şair.![]() | |
Kasıkların elma ağaçları. Dizlerin güney
rüzgarları.
Your thighs are appletrees. Your knees are a
southern breeze.
|